sorgarlag

“sorg”: [ // sorg // sendir út tvær fyrirspurnir // skilar af sér fylki af sólum // sem gefa ný eintök af þessu falli 2 * [upphrópun]’vei! => x = [staður] ‘borg .{eiginleikar} ‘fallin n = [tími]’nóttin s, t = [staður]’stræti, turnar l = n =>[fyrirbæri]’ljóshafið // FYRIRSPURN 1 // Hvar eru þín stræti, þínir […]

Kynjuð byggðaumræða

Ísland er eyja. Það voru nánast nýjar fréttir fyrir Íslendinginn sem fór erlendis til náms fyrir nokkrum árum, rétt áður en Geir bað guð að blessa okkur. „hvar á eyjunni býrð þú“ spurði skólafélagi minn og ég starði á hann í forundran. „ég bý á norðurhluta LANDSINS“. Af því að við erum svo stór, samt […]

Himinninn yfir Helsinki

Brot úr bók í vinnslu rigningin hellist yfir strætin víkka þessir metrar á milli húsa óyfirstíganlegir eftir teinum renna vagnar til að ferja okkur úr einni sjálfheldu í aðra tætingslegur maður skolast um borð í sporvagninn með tætingslegt hundblautt dýr í eftirdragi það pompar niður við miðstöðina vagninn fyllist heitum fnyk af blautum hundi fljótlega […]

Þegar skúringakonurnar taka völdin

Þegar skúringakonurnar taka völdin þurfa allir að fara úr skónum Þegar skúringakonurnar taka völdin verða þeir sem afstóla of snemma fyrstir upp að veggnum Þegar skúringakonurnar taka völdin verður heimurinn tandurhreinn Nei! Þegar skúringakonurnar taka völdin verður aldrei skúrað framar og heimurinn verður skítugur og heiðarlegur Það er ekki eining um þetta, þetta gæti ollið […]

Ljóð á ferli

Uss, það eru ljóð á ferli Hafðu ekki hátt Ekki yfirgnæfa þau Ekki kæfa Ferill þeirra er margbrotinn Haltu áfram að dreyma Ekki rekja upp Ekki gleyma Uss, það eru ljóð á ferli Frá upphafspunkti Til endalínu Hafðu ekki hátt Ljóð eru á ferli

Þrjú ljóð

sjálfsþróun sjálfsfróun loksins ein með náttúru í Bolungarvík í beinavík hér læt ég skóga vaxa Þegar sólin skín skærast sést enginn skugganna. Hvernig á að eyða sumardegi að láta mýflugur borða sig í morgunsárið rétt eins og maður lætur elskhuga elska sig í skógi elskov i skov synda svo yfir haf og dansa kvöldið burt […]

Ægir Þór Jähnke

Hverskonar tímar eru þessir

Það er staður milli trjálína tveggja þar sem grasið vex upp og aldni byltingarvegurinn hverfur inn í skuggana nærri yfirgefnu samkomuhúsi hinna ofsóttu sem hurfu einnig í þessa sömu skugga. Ég hef gengið þar og tínt sveppi við mörk óttans, en ekki láta blekkjast þetta er ekki rússneskt ljóð, þetta er hvergi annars staðar en […]

Úr Ég trúi

Um lífið Ég trúi ekki á Guð né prestana Ég trúi ekki að peningar séu hamingja Langar samt að prufa að gráta í Bens Ég trúi ekki á visku markaðarins En minna á gangandi bindishnúta að skipuleggja samfélagið Ég trúi ekki að það sé til einn sannleikur, né ein sönn ást Ég trúi ekki að […]

Hringrásin

Ég hef ekki tíma til að deyja, ég er of upptekin. Verkefnin hrannast upp, því tel ég það ótímabært að yfirgefa þessa jörð. Ég er hringrásin, ég hrannast upp. Gömul útgáfa, ný útgáfa, endurútgáfa af sjálfi. Sem ég þarf að endurvinna, yfirfara og prófarkalesa. Endurskoða skoðanir, ákvarðanir. Verkefnin hrannast upp. Minningar staflast upp, staflast í […]

Kaflar úr ævi listamanns, eða, óhæfuverkasýningin

Danski kvikmyndagerðarmaðurinn Lars von Trier hefur um langt skeið verið meðal skærustu stjarna heimsbíósins, og hefur hann jafnan gert sér far um að rækta fjölmiðlaímynd sína. Lengst af hefur það gengið prýðilega, eða allt frá því að hann og Thomas Vinterberg kynntu „dogme yfirlýsinguna“ á Le cinéma vers son deuxième siècle ráðstefnunni í París, sem […]

Dagurinn okkar

sjöundi apríl tvöþúsund og sautján. þú að verða átján. bíður mín á stoppistöð í Stokkhólmi. blómarós í hvítri kápu. við tölum um allt og hlæjum saman í strætó með stefnu á sýningu í útjaðri borgarinnar. ég nýt hverrar mínútu. svo gaman að fá að vera með þér! skoða málverk með augunum þínum næmum á smáatriðin. […]

Orðin

Í upphafi var orðið. Í upphafi var, er og verður orðið. Í upphafi mannlega sköpunarverksins er kannski eitthvað annað: tilfinning hugmynd óljós minning eitthvað annað kannski gap ginnunga milli tveggja orða eða tilfinninga sem kallar til sín fleiri orð og orðin verða að sögu.

Grikkland, skýrsla, 20 maí 2019

kettirnir hérna, hótelin og plaststólarnir spretta upp eins og illgresi nema illgresinu er gefið að borða kettirnir liggja út um allt eins og innfallin hræ horaðir, skítugir pírðar glyrnurnar eins og linar geirvörtur í gagnsæjum brjóstahöldurum eins og tveir mínusar það er óraunverulegt að vera hérna í hótelborg við sjóinn ég vakna og fer í […]

Tveir textar úr prósa-skáldsögunni: Pabbi minn, spámaðurinn

Draumarnir raungerast sem tölur í heimabankanum. Gufa upp í sjálfsefanum. Og óhjákvæmilega kemur kannski sá tími þegar sjálfsvíg er eina ólæsta hurðin út úr brennandi húsi. Úr þvottavél fullri af rakvélarblöðum og salti í lungnamjúkan faðm myrkursins. Teningunum kastað aftur. Kannski ertu heppinn og fæðist í betra póstnúmeri næst. Ef ekki þá má náttúrulega alltaf […]

Hæ, Helga

Reykjavík 02. desember Hæ aftur, Helga. Eitt sinn var Jesú á gangi meðfram sjónum við Akrafjall. Mávar görguðu í þokubökkum við fjallstoppinn og Jesú var með asna í bandi sem lötraði hægt en undirgefinn á eftir honum. Af því Jesú var töffari þá tuffaði í hann í sjóinn og af því hann var töfrum almættis […]

The Hell We Will

  She sells she sheds  by the small home.  We can make it if we leave right  now—help me  get the melting front  desk of the ice hotel into the bed of this  dodge—we’ll need something to keep   the swelling down after the pharmacy run. Earth day began fifty years ago—see that ratchet strap? […]

Dropar

Mig dreymdi, við vorum öll í sökkvandi húsi. Ranghalar kjallarans fullir af fólki.  Hvert einasta skúmaskot troðfullt af fólki.  Og vatnsborðið hækkaði.  Þetta var ókunnugt fólk, alvöruþrungið og blautt. Andlit þess voru gráhvít en vatnið sló á þau grænleitum bjarma. Úr fötum þess fossaði vatn. Vatn sem náði því rúmlega upp að mitti. En það […]

Vakað lengur

Með happaþrennu augun skildi pabbi mig eftir í pulsubréfunum og tómu rauðu hulstrunum engar spennumyndir í hillunum sem náðu veggina á enda bara bílbeltalaus í aftursætum dísæt ístár og engin leið að spóla til baka óþurrkaða tauma heilinn er einsog hringvegur og stoppistöðvarnar brenna skrópandi þorpin puttanna á milli og öll blóðböðin á velmeinandi fósturfjölskyldum […]

Harkverkafólk

Ég er auðmjúkur starfsmaður á plani lista, menningar og menntunar. Ég hef til margra ára verið partur af sérstöku vinnuumhverfi sem margt listafólk þekkir vel, harkhagkerfinu. Í tilefni af fyrsta maí ætla ég að skrifa um verkafólkið í þessu hagkerfi , harkverkafólkið. Þetta umhverfi verkafólks er samsett úr allskonar giggum og er um margt afar […]

Á meðan

Legg annan arminn í brennsluofninn rétt til að finna hvernig tvístrast mánabein öln og sveif tel bláa dropa oní hvarma tvo hvorum megin og greiði lyfsalanum kyngi blekinu dreg hæl eftir blásvörtum sandinum þar til skammstöfunarinnar verður vart greiði hár hlýrrar hnátu með köldum berum fingrum og finnst ég ekki lengur bágur þræll

Ægir Þór Jähnke

Rigningarmorgunn

Þú elskar ekki heiminn. Elskaðir þú heiminn hefðir þú myndir í ljóðum þínum. Jón elskar heiminn. Hann er með mottó: dæmið ekki svo að þér verðið ekki dæmd. Ekki deila um þetta með þá tilgátu að ómögulegt sé að elska hvað maður neitar að þekkja: að neita að tala er ekki að bæla upplifun. Sjáðu […]

Opið bréf til gatnamálastjóra

Kæri herra gatnamálastjóri þú meistari öngstrætanna leiðir okkar hlutu víst fyrr eða síðar að skarast oft hef ég velt því fyrir mér hvar þú haldir þig og virðist nú hafa rambað á miðju völundarhússins hjarta glitvefnaðarins hvern hefði grunað að það væri einmitt hér í þessari brynningarholu úr alfaraleið kæri herra gatnamálastjóri þú ert vefarinn […]

Skáldskapur

Þetta hótel er búið að valda mér vonbrigðum frá því að ég elti gamla manninn sem bar töskuna mína upp marmarastigana. Ég hef ekki gist á svona lélegum stað frá því að bók númer tvö um samíska rannsóknarlögreglumanninn Roger kom út. Auðvitað gerði ég mér grein fyrir að húsið er gamalt, öll hús í þessu […]

Þú ert þá draugur fyrst þú ert eins dauður og þú vilt vera láta

Alltof stór fötin lágu á gólfinu. Ég var ekki lengur karlmaður. Ég var ský í buxunum af konunni minni. Sverðdansarinn mikli frá Khachaturian. Í sokkabuxum. Leið betur þannig fann fyrir öryggistilfinningu í kvennmannsfötum í karllægum heiminum. Lá ofan í baðkarinu í sjávarseltunni svo næmur að ég sá andlit í sveppagróðrinum í loftinu. Fannst það hafað […]

Brot úr fyrsta drafti að „Út að drepa túrista“

Kalmann Pétur Jónsson mundi vel eftir því þegar hann kom fyrst inn í þessa hliðarveröld á efri hæð þjónustumiðstöðvarinnar á Geysi. Hversu oft hafði hann ekki skimað yfir borðraðirnar eftir kunnuglegum andlitum?  Núna var salurinn tómur og einu hljóðin sem heyrðust voru frá rigningardropum sem lömdu litlu rúðurnar undir súðinni. Hún hafði verið svo heillandi, […]

Ástarbréf til verkalýðsins

frà farandverkamanni  Hvernig líður mér? Hvernig líður mér? Ég sit og skrifa ástarbréf til þín á hverju kvöldi.  Í huganum fyllast óteljandi möppur af yfirfullum skjölum; af sögum og heitum sem ég vildi að við strengdum og segðum til lengdar svo við gætum verið saman út í eilífðina án þess að nokkurntíman þurfa að hika […]

Kristian Breiðfjörð

[án titils]

Þú skilur ekki hve löng leiðin er til Ullern fyrr en þú elskar einhvern þar hve breitt borð með morgunverði er hálf dýna hve furðulega drjúgur einn millimeter er við höfum ekkert pláss fyrir aðskilnað á milli okkar Úr ljóðabókinni ‘Om hvor langt det er til Ullern’, Tiden Norsk Forlag, Oslo 2014.

Þrjú ljóð

  Kvika Þegar ég skrifa frá hjartanu rennur blóð úr pennanum og rauð orðin æpa á mig af hvítu blaðinu. Miskunarlaus og ásakandi rífa þau upp gömul sár . Þar til þau streyma beint úr opum æðunum Heit og uppáþrengjandi finna þau sér farveg að kvikunni. Nístandi tár fortíðar ósýnileg orð á blaði . Ný […]