Hún liggur í baðkarinu í hnipri, heldur utan um hnén, ljós hárþyrillinn úfinn, augun starandi. Skrámuð og marin á skrokkinn, sköðuð til ólífis á sálinni. Í fallegu og velhirtu baðherbergi í austurborginni er þessi kona í baðkerinu eins og sprenging, geðveiki hennar ekki í samræmi við neitt venjulegt. Þeir komu með hana á svörtu maríu […]