Ástir hinna glaðlyndu verkamanna eftir Anne Boyer

  Í upphafi hefjum við leikinn með Woody og hugsjónakossi hans. Ég get ekki lagt frá mér Síberíu en get ekki sleppt að sleppa af henni hendinni. Varir hans voru hugleiðingar öreiganna í maí, orrusta sýklanna, þessi venjubundni ótti við nýbökuð brúðhjón, umbóta- eða byltingarsinnuð. Bjargað frá drukknun, settist ég klofvega á Woody á bolsévíska […]