Ljóð úr bókinni Bréf, áeggjanir og hugleiðingar um lífsbrandarann eftir Ólaf Guðstein Kristjánsson. Myndir bókarinnar eru eftir Sigtrygg Berg Sigmarsson og Morgan Betz (myndin sem fylgir hér er eftir Sigtrygg). Bókin fæst í öllum helstu bókaverslunum.
Stærðin skiptir máli
Eruð þér lítt vaxinn niður, bróðir?
Látið eigi blekkjast af fagurgala móðurlegra fljóða er litið hafa læratré yðar og haldið því fram að stærðin skipti eigi máli og að lengi geti lítill lókur vaxið. Slíkar fraukur eru ofurseldar jafnaðarhugmyndum líðandi stundar; hugmyndum sem hafa ekkert að gera með vort áskapaða eðli; eðli sem gefur öllum að jafnaði langt nef. Nei! Slíkur sleikjuháttur er einvörðungu innrömmuð staðalhugsun sem stefnir að því að snúa á haus öllu því sem Guð blés oss í brjóst við fæðingu, gera kónga að kveifum, stráka að stúlkum, stúlkur að strákum, gáfnatrega að gáfnaljónum og mannvitsbrekkur að vanvitshæðum, hjassa að massa, horrenglur að himin höndum teknum gellum eða gaurum og svo framvegis. Vinir, þér vitið að vér höfum lög að mæla og eigi skyldi gera lítið úr þeirri krísu sem smávaxinn reiðhólkur kann að framkalla í sálarhólfi yðar. Nei! Það gefur ekki tilefni til kerskni og hrekkjubragða og er hreinlega viðkvæmnismál. Já! Og hreðjastærðin ein nægir ekki til að víkja því hugarvíli frá sem greylegur getnaðarlimur[1]getur af sér. Spyrjið bara mestu hetju allra tíma, Gretti Ásmundarson! Og já! Það er ekki nokkur skapaður eða óskapaður hlutur, ef því er að skipta, að því að leita úrráða við því vandamáli sem trýtill kann að geta af sér. Nei! Öll brögð eru þar barasta í lagi! En öll, eða allir, höfum vér vissa samfélagslega ábyrgð. Vér sem njótum þeirrar gæfu að hafa komið úr hvítu og vestrænu skauti mæðra vorra getum óneitanlega látið meira eftir oss og vífum vorum en múgur sem úr klofi kvenna af öðrum kynþáttum kom. En Guð er klárlega réttlátur og skiptir lífsins gæðum jafnt þótt á ólíkan hátt sé. Þau lífsgæði sem maður kemur til með að hljóta og njóta fara öll eftir því hvar mann í heiminn bar.
En vér erum að tala um afmarkað efni og höldum oss á þeim slóðum. Það vill svo til að hörundsdökkir halir geta oftar en ekki stært sig af stæðilegum lim sem sérhver leikari risvaldandi kvikmynda væri fullsáttur við en á móti kemur að þau lönd sem þeir fæðast í eru iðulega í fátækari kantinum, tilheyra hinum svokallaða Þriðja heimi, og margt það fólk sem téð lönd byggir hefir vart til hnífs og skeiðar, er þjakað af stríðum, þurrkum og plágum svo að stundum hefir réttlátur maður það á tilfinningunni að reiði Guðs hafi fullnast þar. En hvað sem þessum stundum, sem bera keim af stundum dómsins, líður þá höfum vér sem byggjum þann heim er eigi þarf við slíkar raunir að etja sannlega skyldum að gegna hvað þá sem eru skemur komnir á þróunarbrautinni varðar. Þetta eru okkar minnstu bræður í þeim skilningi og ber oss sú plikt að láta eitthvað af vorum gnægtarborðum falla til þeirra sem eigi eru færir um að dekka borð sín. Oss ber að sýna mannúð.
En það er ekki nokkur skapaður hlutur að því að mannkærleikur borgi sig og að báðir aðilar hagnist. Í raun og sanni er það ekkert nema sanngjarnt. Yður býðst því það einstaka tækifæri að slá tvær flugur í einu höggi! Ef þér festið kaup á REÐURPUMPUNNI renna 15% af brúttóandvirði söluverðs til bágstaddra blökkumanna í svörtustu Afríku. Með því móti má sannlega koma á eins konar jafnvægi í tilverunni og gera hana skiljanlegri og auðveldari viðfangs í alla staði. Engin mun hía á yður og engin þarf að hvísla þeim hughreystandi orðum að yður að stærðin gildi einu, því hún skiptir máli!
[1] Einnig þekktur undir nöfnunum: besefi, brúsi, böllur, drengur, sá eineygði, félagi, flanni, fugl, fyðill, gráni, göndull, hrókur, hörund, jarl, kompán, leyndarlimur, lókur, lunti, möndull, pissi, ponni, reður, riddari, sin, skaufi, skökull, sköndull, snípur, snudda, stíll, sverð, tilli, tittlingur, títa, trýtill, typpi, tytja, völsi.
