Tannhjól gnístast
saman, þjöppuð,
tönn fyrir tönn.

Jaðrar drauma
eru að baki;
skipsflök í sandi.

Skuldum vafin
svíf ég gegnum hliðið, hlekkjuð
ung bakaramey.

Negldur á krossi
hlær gamall smiður
og gefur mér auga
fyrir auga.

Hvimleið er þessi hringrás.
Skyldi honum ekki líka leiðast?

Hrafnar tveir
hliðverðir undirmeðvitundar
lækka flugið
með háværu krunki.

Það skín á silfurskeiðar
í goggum.
Svartar fjaðrir
verða jakkaföt.

Undir klukkuverki færibanda
með norðurljós sem blek
skrifa ég undir.