skessuríma frekjast framm
miðjumoð það mykjuskroð
mussu klessu frussu soð
nammi namm og krossa kramm
kyngi pyngju klaufa dramm
laufa lýkur loðnu fljótt
skipast veður skipa skjótt
lyngið á sinn laufa bing
mikið er mín tunga sling
mullið mjúkt í ljóða gring

subbu krubbu krakka krúkt
komdu að éta barnið mjúkt
mild er mjöðm og glætan gleið
á beinum smám ei hvoftinn meið
mikið syngja ljótt þeir svörtu á Hólum

ljót er læðan loftinu í
angar syngja hí hí hí
blóð í vikum vætlar nóg
hó hó hó og svarta snjó
sósan sæt úr drullu mó

ét í nótt einn mætan mann
hafs úr liði heiti hann
feitur nóg og frussu fól
feykir grenji um mitt ból
kyrrmjúkt fær ósjúkt mitt maga skjól

hjörtur blundar frammi í búr
blíður bíður vænn óklúr
til sunndags vil ég geyma hann
þann sönglags mann
leika ljúft og blítt við skalla
ét svo fingur einn svo tvo svo alla

mæðan skessur mýkir ei
sólin hækkar með sitt svei
ljós mun glenna dag sem nátt
þá silki myrkurs hafið blátt
með stjörnu dansinn hætta mun að skína
dimman hrafnfína
þá þori ég ekki út á hól
brennir birtan, ekkert skjól
pínist svöng hvern langan dag
aldrei nótt og aldrei lag
út að fara að fanga kjötrýr fól
sem hlaupa hér á fjöllum
niðri í sveitum feitir, æ
nenna ekki burt frá bæ
fokk hjálpi oss öllum