kettirnir hérna, hótelin og plaststólarnir
spretta upp eins og illgresi
nema illgresinu er gefið að borða

kettirnir liggja út um allt
eins og innfallin hræ
horaðir, skítugir

pírðar glyrnurnar
eins og linar geirvörtur
í gagnsæjum brjóstahöldurum

eins og tveir mínusar

það er óraunverulegt að vera hérna
í hótelborg við sjóinn

ég vakna og fer í sturtu og svo niður í matsalinn
ég mjakast áfram við morgunverðarhlaðborðið

á undan mér er gamalt fáklætt fólk
á eftir mér er gamalt fáklætt fólk

þetta fólk er sólbrennt eins og ég
á öxlunum, andlitinu
á berum, vandræðalegum fótleggjunum

fyrsta daginn finnst mér hlaðborðið ljúffengt

kúgfylli disk af brauði og áleggjum
kúgfylli skál af ávöxtum og granóla og hunangi

fæ mér smoothie glas og djús og kaffi
og frímerki af baklava í eftirrétt

en eftir nokkra morgna af því sama
renna öll brögðin út í eitt

frá báðum hótelsvölunum mínum
horfi ég út á hafið

aðrar svalirnar opnast út frá
svefnherberginu og rúma einn stól

hinar opnast út frá leðurklæddri stofunni
og rúma tvo sólbekki og tvö lítil plastborð

ég sit á svefnherbergissvölunum og horfi
ofan í tugi annarra hótelsvala

á kvöldin lýsast hótelin upp
hvert í sínum neonlit

eins og börn með vasaljós við hökuna
sem segja frá draugasögu

þegar ég var barn
þoldi ég ekki slíkar draugasögur

ég átti nógu auðvelt með að hræða
úr mér líftóruna
án utanaðkomandi hjálpar

til að svala spennufíkninni
stofnaði ég frekar prakkaragengi

valdi þrjár stelpur með mér
af mikilli kostgæfni

fyrsta prakkarastrikið okkar
var að læðast inn í áhaldagámana í kópavogi
og stela málningardollum og penslum

síðan máluðum við nöfnin
okkar utan á græna gámana

það eru fjórar konur á íslandi
sem heita FRÍÐA JÓHANNA

hver og ein hefði getað
verið sökudólgurinn

þó vissulega
ætti sú yngsta
heima
hinum megin
við götuna

hvert prakkarastrik
merkti ég fyrir aftan nafn prakkarans

við héldum uppteknum hætti
út sumarið þangað til ég var svikin

af vinkonu minni
sem sagði pabba mínum
allt

hérna í hótelborginni
líður mér samtímis
eins og prakkaranum
og foreldrinu

dómaranum
og sökudólginum

ég geng um hverfið
þegar ég er ekki á ráðstefnunni

leyfi grískum þjónum
að veiða mig
inn á veitingastaði og bari

ég panta mér
áfenga sykurdrykki
strawberry daquiri, mango passion

sest niður í skugga
við ströndina

og reyni að slaka á
þrátt fyrir stífan sviðann
á bleikri bringunni

þrátt fyrir rykið og skítinn
á þvölum líkamanum

mér líður eins og allt
lykti af sólarvörn og svita

þó svo að ég viti að það er
ég
sem lykta
af sólarvörn
og svita

það er heitt
hrikalega heitt

ég íhuga að biðja einhvern þjóninn
um að taka mynd af mér

leyfa gleymskunni að þrífa
rykið og svitann og sólarvörnina
af með þvottapoka

svo að eftir nokkur ár
jafnvel á næsta ári eða þarnæsta

mun ég horfa á myndina
og hugsa með mér
að þetta hafi
ef til vill
ekki verið
svo slæmt